Ολογραφική Θεωρία της Πραγματικότητας

Οι Επτά Θεωρήσεις σχετικά με την φύση της Πραγματικότητας

[Απόσπασμα από το βιβλίο Αναδυόμενο Φως της Μπάρμπαρα Μπρένναν]

Οι Αρχές του Ολισμού και της Ολογραφίας

Το 1929 ο Άλφρεντ Νορθ Χουάιτχεντ, διάσημος μηχανικός και φιλόσοφος, περιέγραψε την φύση σαν μια μεγάλη σειρά από διαστελλόμενα συμβάντα που αλληλοσυνδέονται. "Αυτά τα συμβάντα", είπε, "δεν τελειώνουν με την αισθητηριακή αντίληψη. Οι δυαδισμοί, όπως νους/ύλη, είναι λαθεμένοι. Η πραγματικότητα είναι περιεκτική και αλληλένδετη". Εκείνο που εννοούσε ο Χουάιτχεντ ήταν ότι τα πάντα είναι σχετικά, ακόμη και οι αισθήσεις μας. Χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις μας για να πάρουμε πληροφορίες σχετικά με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Οι αισθήσεις μας επηρεάζουν την κατάσταση που αντιλαμβανόμαστε. Η κατάσταση επηρεάζει τις αισθήσεις με τις οποίες την αντιλαμβανόμαστε. Την ίδια χρονιά ο Καρλ Λάσλεϋ δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του πάνω στον ανθρώπινο εγκέφαλο που έδειχναν ότι η ειδική μνήμη δεν βρίσκεται σε κανένα μέρος του εγκεφάλου. Ανακάλυψε ότι η καταστροφή ενός μέρους του εγκεφάλου δεν καταστρέφει την μνήμη που βρίσκεται εκεί. Η μνήμη δεν εντοπίζεται σε συγκεκριμένα εγκεφαλικά κύταρα. Αντίθετα, η μνήμη φαίνεται να διανέμεται σε όλο τον εγκέφαλο, πιθανόν σαν ένα ενεργειακό πεδίο.

Το 1947 ο Ντέννις Γκαμπόρ βρήκε εξισώσεις που περιγράφουν μια πιθανή τρισδιάστατη φωτογραφία την οποία ονόμασε ολογραφία. Το πρώτο ολόγραμμα δημιουργήθηκε το 1965 με την χρήση λέιζερ από τους Έμμετ Λέιθ και Γιούρις Ουπατίνικς. Το 1969 ο δρ. Καρλ Πρίμπραμ, ένας γνωστός φυσιολόγος του εγκεφάλου στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, υποστήριξε την άποψη ότι το ολόγραμμα λειτουργούσε πολύ καλά σαν αποτελεσματικό μοντέλο για την λειτουργία του εγκεφάλου. Το 1971 ο δρ. Ντέιβιντ Μπομ, διάσημος φυσικός που εργάστηκε μαζί με τον Αϊνστάιν, πρότεινε ότι η οργάνωση του σύμπαντος είναι πιθανόν ολογραφική. Όταν ο Πρίμπραμ άκουσε για την εργασία του Μπομ ενθουσιάστηκε, γιατί αυτό υποστήριζε την ιδέα του ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί σαν ολόγραμμα, συλλέγοντας και διαβάζοντας πληροφορίες από ένα ολογραφικό σύμπαν.

Τι Είναι το Ολόγραμμα;

Τι λένε λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι και οι έρευνές τους; Για να κατανοήσουμε τις ιδέες τους ας εξετάσουμε πώς λειτουργεί ένα ολόγραμμα. Αναμφίβολα έχετε δει ολόγραμμα. Προβάλλει στον χώρο μια τρισδιάστατη εικόνα φαινομενικά από το πουθενά. Καθώς βαδίζετε γύρω από την εικόνα βλέπε τις διάφορες όψεις της.

Για να δημιουργηθεί μια εικόνα τρισδιάστατου ολογράμματος απαιτείται μια διαδικασία δυο βημάτων. Το σχήμα που παρατίθεται πιο κάτω δείχνει το πρώτο βήμα. Η ακτίνα από το λέιζερ χωρίζεται στην μέση από μια συσκευή που ονομάζεται διχαστής ακτίνας. Το ένα μέρος εστιάζεται μέσω φακών πάνω σε ένα αντικείμενο, όπως έναν κύβο, και ύστερα ανακλάται μέσω ενός κατόπτρου πάνω σε μια φωτογραφική πλάκα. Το άλλο μέρος απλώς ανακλάται από ένα κάτοπρτο και εστιάζεται μέσω φακών πάνω στην ίδια φωτογραφική πλάκα. Τότε μεταξύ των δυο ακτίνων λέιζερ δημιουργείται μια ειδική σχέση φάσης και λαμβάνεται μια φωτογραφία. Το αποτέλεσμα είναι η φωτογραφία ενός παρεμβαλόμενου προτύπου που παράγουν οι δυο ακτίνες όταν ενώνονται πάνω στην ολογραφική πλάκα. Αυτό το πρότυπο παρεμβολής μοιάζει με δυσδιάκριτες συστραμμένες γραμμές.

Το δεύτερο βήμα, είναι απλώς η απομάκρυνση του κύβου, του διχαστή ακτίνας, του δεύτερου κατόπτρου και του δεύτερου φακού. Αν τώρα πάρετε το λέιζερ και το εστιάσετε μέσω των φακών και πάνω στην φωτογραφική πλάκα, θα δείτε μια τρισδιάστατη εικόνα του κύβου να αιωρείται στον χώρο! Το πιο εκπληκτικό είναι ότι αν κόψετε απλώς την φωτογραφική πλάκα στην μέση χωρίς να αλλάξετε τίποτε άλλο, θα έχετε πάλι την εικόνα του κύβου να αιωρείται στον χώρο, αν και λίγο πιο θολή. Αν κόψετε άλλο ένα μέρος της πλάκας και πάλι θα έχετε ολόληρη την εικόνα του κύβου στον χώρο και αυτό συνεχίζεται με όλο και μικρότερα κομμάτια της ολογραφικής πλάκας. Και πάλι θα έχετε ολόκληρο τον κύβο, αλλά θα γίνεται όλο και πιο θολός κάθε φορά!

Καθώς μπαίνουμε στην ολογραφική εποχή ετοιμαζόμαστε για πολλές αλλαγές. Η εποχή αυτή θεμελιώνεται πάνω σε επτά βασικές θεωρήσεις σχετικά με την φύση της πραγματικότητας που προκύπτουν κατευθείαν από το ολογραφικό σύστημα και πάνω στις οποίες βασίζεται το ολογραφικό μοντέλο.

Θεώρηση 1: Η Συνείδηση Είναι η Βασική Πραγματικότητα

Για να φθάσουμε στην θεώρηση ότι η συνείδηση είναι η βασική πραγματικότητα ας ακολουθήσουμε την ανάλυση του δρ. Πρίμπραμ. Αυτός λέει ότι η βασική πραγματικότητα είναι η ενεργειακή υπογραφή την οποία συλλαμβάνει ο εγκέφαλος μέσω των αισθήσεών μας. Ύστερα ο εγκέφαλος ερμηνεύει την υπογραφή σαν το σχήμα και το χρώμα ενός κύβου. Αυτό που εννοεί είναι ότι η αληθινή πραγματικότητα είναι σαν την ενέργεια των ακτίνων λέιζερ που μεταφέρουν πληροφορίες. Αυτό που βλέπουμε σαν πραγματικότητα είναι περισσότερο σαν την προβαλλόμενη τρισδιάστατη εικόνα του κύβου στο ολόγραμμα. Η αληθινή πραγματικότητα μπορεί να βρεθεί μάλλον στην ενέργεια την οποία συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας και όχι στα αντικείμενα τα οποία ορίζουμε σαν πραγματικά.

Ο Πρίμπραμ δηλώνει ότι ο εγκέφαλός μας δρα σαν ένα ολόγραμμα που προβάλλει την αληθινή πραγματικότητα των ενεργειακών ακτίνων μέσα σε έναν απατηλό κύβο. Ο εγκέφαλός μας χρησιμοποιώντας τις πέντε αισθήσεις συλλαμβάνει το ενεργειακό πεδίο κάθε πράγματος στο οποίο στρέφουμε την προσοχή μας προς στιγμήν και μεταφράζει αυτό το ενεργειακό πεδίο σε αντικείμενο. Αυτό σημαίνει ότι το αντικείμενο που αντιλαμβανόμαστε αντιπροσωπεύει μια δευτερεύουσα πραγματικότητα. Δεν είναι παρά η υπογραφή μιας βαθύτερης πραγματικότητας (των ενεργειακών ακτίνων) από τις οποίες προέρχεται η προβολή του αντικειμένου.

Ο Πρίμπραμ λέει ότι όλες οι αισθήσεις μας δρουν συνδυασμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργήσουν την πλάνη του κόσμου γύρω μας, ακριβώς όπως τα στερεοφωνικά ηχεία δίνουν την εντύπωση ότι ο ήχος έρχεται από το κέντρο του δωματίου, ή όπως τα ακουστικά κάνουν την μουσική να φαίνεται σαν να έρχεται από το κέντρο του κεφαλιού σας. Μέχρι τώρα έχει δημιουργηθεί ολόγραμμα με την χρήση της αίσθησης της όρασης – το φως της ακτίνας λέιζερ. Ίσως κάποια ημέρα θα φτιαχτούν ολογράμματα που θα χρησιμοποιούν την κιναισθητική, την ακουστική, την οσφρητική και την γευστική αίσθηση.

Σαφώς η έρευνα του δρ. Πρίμπραμ σχετίζεται με το δικό μας μοντέλο για το ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο. Στο επίπεδο της ανθρώπινης αύρας η βασική πραγματικότητα είναι η ενέργεια. Όμως, αν πάμε βαθύτερα βρίσκουμε την πρόθεσή μας, η οποία προκύπτει από την συνείδηση πάνω στην οποία βασίζεται η ροή της ενέργειάς μας. Και ακόμη πιο βαθιά βρίσκουμε την ουσία μας και το επίπεδο του πυρήνα, το θεμέλιο όλης της πραγματικότητας.

Θεώρηση 2: Το Καθετί Συνδέεται με Καθετί Άλλο

Αυτή η σύνδεση δεν εξαρτάται από την χωρική εγγύτητα ή από τον χρόνο. Ένα συμβάν σε μια τοποθεσία επηρεάζει αμέσως καθετί άλλο, χωρίς χρονική καθυστέρηση για επικοινωνία (δηλαδή, πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός και πέρα από την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν).

Επειδή δεν υπάρχει χρονική καθυστέρηση αυτό που αποκαλούμε αιτία και αποτέλεσμα συμβαίνουν ταυτόχρονα. Γι' αυτό η ιδέα της αιτίας και του αποτελέσματος, η οποία είναι τόσο χρήσιμη στον υλικό κόσμο, δεν έχει εφαρμογή ούτε αξία στην πρωταρχική πραγματικότητα.

Θεώρηση 3: Κάθε Μέρος Περιέχει το Όλον

Αν χρησιμοποιήσουμε το μοντέλο του ολογράμματος έχουμε μια θεώρηση για την φύση της πραγματικότητας πολύ διαφορετική από τον τρόπο με τον οποίον ο Δυτικός πολιτισμός την περιέγραφε κατά το παρελθόν. Αφού ολόκληρη η τρισδιάστατη εικόνα του κύβου εξακολουθεί να παράγεται άσχετα από το πόσο μικρό κομμάτι της φωτογραφικής πλάκας έχει απομείνει, το ολόγραμμα δείχνει σαφώς ότι το κάθε μέρος (της ολογραφικής πλάκας) περιέχει το όλον (τον κύβο).

Θεώρηση 4: Ο Χρόνος Είναι Επίσης Ολογραφικός

Κάθε όψη υφίσταται παντού συνεχώς και πάντα (δηλαδή, ταυτόχρονα συνεχώς και σε όλους τους χρόνους). Κάθε στιγμή είναι ενιαία, πλήρης και ζωντανή και συνυπάρχει με μια κατανοήσιμη σχέση με όλες τις άλλες στιγμές. Κάθε στιγμή έχει αυτογνωσία και αυτονοημοσύνη και έχει πρόσβαση σε όλες τις άλλες στιγμές.

Θεώρηση 5: Η Ατομικοποίηση και η Ενέργεια Είναι Βασικά Στοιχεία του Σύμπαντος

Κάθε όψη είναι ατομική και δεν είναι ταυτόσημη με καμιά άλλη όψη. Υπάρχει ένα πείραμα που αποδεικνύει ότι το φως είναι σωματίδιο αλλά επίσης και κύμα ενέργειας. Όμως ένα άλλο πείραμα δείχνει ότι τα σωματίδια δεν δρουν σαν ‘πράγματα’. Αντίθετα είναι περισσότερο σαν "ατομικά συμβάντα αλληλεπίδρασης" τα οποία βασικά είναι επίσης ενέργεια. Συνεπώς: Κάθε όψη του σύμπαντος είναι είτε ένα κύμα ενέργειας είτε ένα ατομικό σωματίδιο ενέργειας.

Θεώρηση 6: Το Όλον είναι Μεγαλύτερο από το Σύνολο των Μερών του

Αν αντιστρέψουμε την διαδικασία και συνδέσουμε ξανά τα κομάτια της φωτογραφικής πλάκας ένα-ένα έχουμε μια όλο και πιο καθαρή, πιο ευδιάκριτη εικόνα ολόκληρου του κύβου. Μερικά από τα βασικά σημεία που προκύπτουν από την έκτη θεώρηση είναι:

1. Κάθε όψη υπάρχει μέσα σε ένα σύστημα μεγαλύτερο από αυτήν, το οποίο επίσης υπάρχει μέσα σε ένα σύστημα μεγαλύτερο από αυτό και ούτω καθεξής.
2. Κάθε όψη και σύστημα έχει γνώση όλων των άλλων συστημάτων.
3. Συνδέοντας και ενσωματώνοντας τα μικρότερα μέρη στο σύνολο αποκτάμε μια καλύτερη, πιο σαφή κατανόηση του συνόλου.

Θεώρηση 7: Η Συνείδηση Δημιουργεί την Πραγματικότητα και την Δική της Εμπειρία της Πραγματικότητας

Η έβδομη θέση βασίζεται στο μοντέλο του ολογραφικού εγκεφάλου του Καρλ Πρίμπραμ. Ο Πρίμπραμ λέει ότι ο εγκέφαλος επεξεργάζεται δεδομένα που είναι συμβατά με όσα έχει συνηθίσει. Αυτό σημαίνει ότι τα βιώματά σας θα είναι ανάλογα με τις προσδοκίες σας με βάση τις πεποιθήσεις και την κληρονομιά σας.

Αφού η πραγματικότητα δημιουργείται από την συνείδησή μας, δημιουργεί επίσης και την δική της εμπειρία της πραγματικότητας, αφού είναι μέρος της πραγματικότητας.

Δημιουργώντας μια θεραπευτική σχέση με την Γη

Υπάρχει μια ολογραφική σχέση ανάμεσα στην δική σας προσωπική θεραπεία και στην θεραπεία της Γης. Πολλοί νιώθουμε μεγάλη ανησυχία για τον πόνο που υπάρχει στην Γη σήμερα. Θέλουμε να μάθουμε συγκεκριμένα πώς συντελέσαμε στην δημιουργία του και πώς μπορούμε να συμβάλλουμε στην θεραπεία του. Όπως είπαμε, όσα έχουν αναφερθεί για τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων μπορούν να εφαρμοστούν και στη σχέση μας με την Γη. Συλλογικά, οι αρνητικές συμβάσεις μας εκδηλώνονται και στην σχέση μας με τον πλανήτη. Σε προσωπικό επίπεδο κάθε αρνητική σύμβαση που είδατε ότι λειτουργεί στις προσωπικές σχέσεις σας, λειτουργεί επίσης ολογραφικά και στην σχέση σας με την Γη.

Πολλοί άνθρωποι στον τωρινό πολιτισμό μας επιλέγουν να ξεχνούν την εξάρτησή μας από την Γη και την αλληλεπίδρασή με τα όντα που ζουν πάνω της. Ενεργούμε σαν να μας ανήκει, και πιστεύουμε μάλιστα ότι κατέχουμε διάφορα κομμάτια της. Νομίζω ότι ο "Κροκοδειλάκιας" το εξέφρασε ευθέως στην ταινία του όταν είπε: «Είναι σαν δυο ψύλλοι να καβγαδίζουν για το ποιος είναι ο αφέντης του σκύλου πάνω στον οποίον ζουν». Μεγάλο μέρος της κακής μεταχείρισης της Γης προέρχεται από τον προσωπικό μας πόνο που τον αναδημιουργούν οι αρνητικές πεποιθήσεις μας. Συλλογικά παραμένουμε σε αυτόν τον πόνο και συλλογικά κακομεταχειριζόμαστε την Γη.

Εφόσον από την ολογραφική θεωρία μάθαμε πως ό,τι κάνουμε επηρεάζει καθετί που υπάρχει, πρέπει με κάποιον τρόπο και ίσως σε κάποιο μικρό μέρος, να είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει σήμερα πάνω στην Γη. Σε τελική ανάλυση ακόμη και το μικρότερο σύστημα μέσα σε ένα ευρύτερο σύστημα συνδέεται και το επηρεάζει άμεσα. Μια τέτοια σκέψη είναι αφόρητη για τους περισσότερους από εμάς. Έχουμε ήδη να αντιμετωπίσουμε πολλά στην δική μας ζωή, για να μπορέσουμε να αναλάβουμε και τα προβλήματα του πλανήτη. Πολλοί στρέφουν τα νώτα στο χάος των προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει τώρα η ανθρωπότητα ως σύνολο.

Σύνοψη της Ολιστικής Θεώρησης για την Μέριμνα της Υγείας

Η βασική πραγματικότητα στο σύμπαν είναι η ουσία. Αυτό περιλαμβάνει την δική μας ατομική προσωπική ουσία σε συνδυασμό με την ουσία καθετί άλλου, και αυτό ονομάζεται συμπαντική ουσία. Όλη η δημιουργία προέρχεται από αυτήν την ουσία: η συνείδησή μας, ο νους, τα συναισθήματα και η ύλη, ακόμα και το φυσικό μας σώμα. Η υγεία μας είναι αποτέλεσμα της μεταφοράς της δικής μας αληθινής μοναδικής ουσίας μέσω της συνείδησης, του νου, των συναισθημάτων ως το φυσικό σώμα.

Η ασθένεια είναι αποτέλεσμα της παραμόρφωσης της συνείδησής μας που εμποδίζει την έκφραση της ουσίας μέσα από όλα τα επίπεδα ως το υλικό επίπεδο. Η ασθένεια είναι μια έκφραση του τρόπου με τον οποίον προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από την βαθύτερη ύπαρξή μας, την ουσία μας.

Αυτό που δημιουργούμε προκύπτει ολογραφικά από την δική μας ατομικότητα όσο και από εμάς τους ίδιους συλλογικά στο επίπεδο των ομάδων στις οποίες ανήκουμε, από την πιο κοντινή ως την παγκόσμια κλίμακα. Δηλαδή, τα δημιουργήματά μας δεν είναι μόνο δικά μας έργα, αλλά επηρεάζονται έντονα και προέρχονται (ολογραφικά) από τα άτομα με τα οποία είμαστε περισσότερο συνδεδεμένοι. Τα δημιουργήματά μας επηρεάζονται λιγότερο από τους ανθρώπους με τους οποίους δεν συνδεόμαστε στενά.

Σε αυτήν την διαδικασία της υγείας ή της ασθένειας δεν μπορούμε να χωρίσουμε τον εσωτερικό μας εαυτό ή να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από τους άλλους. Όλοι συνδεόμαστε. Καθετί που σκεφτόμαστε, νιώθουμε και κάνουμε σχετικά με την υγεία και την ασθένεια, επηρεάζει όλους τους άλλους. Θεραπεύοντας τον εαυτό μας, θεραπεύουμε άλλους. Εκφράζοντας την ουσία μας, την μοναδικότητά μας, φέρνουμε υγεία σε όλους επιτρέποντάς τους να εκφράσουν την δική τους ουσία.

Το κάθε μέρος μας περιέχει ολόκληρο το σχέδιο, το κάθε κύτταρο του σώματός μας περιέχει το σχέδιο ολόκληρου του σώματος και περιέχουμε επίσης το σχέδιο της ανθρωπότητας. Μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό το μεγάλο υγιές πρότυπο δύναμης και φωτός για θεραπεία. Αυτό το πρότυπο είναι πραγματικό και ζωντανό.

Τι μπορώ να κάνω εγώ προσωπικά;

Αυτή είναι μια θαυμάσια ερώτηση και ελπίζω ότι οι περισσότεροι θα την θέσουν στον εαυτό τους. Γίνεται όλο και πιο σημαντικό όλο και περισσότερα άτομα να αναλαμβάνουν την ευθύνη να γίνουν πολίτες του κόσμου. Για να πετύχετε κάτι τέτοιο το πρώτο βήμα είναι να δείτε τον εαυτό σας από την ευρύτερη σκοπιά και να αφήστε οι πράξεις και οι αποφάσεις σας να πηγάζουν από αυτήν την ευρύτερη αντίληψη.

Φυσικά μπορείτε να πείτε: "Δεν το έκανα εγώ". Ίσως ακόμη να κατηγορήσετε άλλους – "Ήταν οι πολιτικοί" – ή ίσως κατηγορήσετε κάποιο άλλο έθνος ή εθνική ομάδα. Αλλά είστε εσείς που συμμετείχατε στις εκλογές ή απείχατε από αυτές. Εσείς τρέφατε μέσα σας προκαταλήψεις σχετικά με τους άλλους που φαίνονται διαφορετικοί από εσάς. Αυτό το κάνετε τόσο με τους ξένους όσο και με τα άτομα που γνωρίζετε. Αυτές τις γενικεύσεις και τις υποθέσεις που κάνετε για τους άλλους, τις κάνετε επίσης αυτομάτως και συχνά ασυνείδητα και για τον εαυτό σας. Αυτό προκαλεί μεγάλο μέρος του εσωτερικού πόνου σας. Όταν ακούτε τον εαυτό σας να μιλάει αρνητικά για κάποιον άλλον, αναρωτηθείτε τι επίδραση θα έχει πάνω σας όταν το πείτε για τον εαυτό σας.

Οι πόθοι της ανθρώπινης ψυχής δεν περιορίζονται από εθνικά σύνορα, από την γλώσσα ή από την πίστη. Όμως με τις διακρίσεις αυτές η ψυχή βρίσκει την κατάλληλη αίθουσα διδασκαλίας (ή παιδική χαρά) όπου και θα μάθει. Αυτή ακριβώς η ποικιλία είναι που κάνει την Γη μια τόσο θαυμάσια επιλογή για ενσάρκωση. Τα έθνη δημιουργήθηκαν για να φέρουν την ποικιλία και το ενδιαφέρον στην ζωή μας. Ποτέ δεν υπήρχε πρόθεση να αποτελέσουν πεδίο μάχης. Πράγματι, μπορεί κανείς να ζήσει πολλές ζωές πάνω στην Γη σε πολλά περιβάλλοντα και ποτέ να μην βαρεθεί.

Έτσι, το πρώτο μέρος για να δημιουργήσετε παγκόσμια ειρήνη είναι το σπίτι σας. Δημιουργήστε αρμονία στο σπίτι, στο γραφείο και στην κοινότητα και ύστερα απλώστε την πέρα από εθνικά σύνορα. Θα αφήνατε το παιδί σας να πεινάσει; Τότε γιατί αφήνετε παιδί του γείτονα, του Αφρικανού ή του Ινδού, να πεινάει; Το σημείο όπου τραβάτε την διαχωριστή γραμμή, είναι το σημείο που αυτοπεριορίζεστε: στον αυτοπροσδιορισμό σας, στην αγάπη σας και στην δύναμή σας.

Η βασική ιδέα είναι να αφιερώνετε δέκα τοις εκατό του χρόνου και της ενέργειά σας σε ιδιωτικά προγράμματα που στοχεύουν στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης. Αυτό μπορεί να γίνει στον τομέα της εκπαίδευσης, της πολιτικής δράσης, της επικοινωνίας ή απλώς μέσω χρηματικής συνδρομής κάποιου σκοπού με τον οποίον νιώθετε βαθιά σύνδεση. Αυτό το κάνετε μόνο από την σκοπιά ότι βοηθήσατε να δημιουργηθεί η παρούσα κατάσταση και συνεπώς σκοπεύετε να την θεραπεύσετε ως θεραπευτής που είστε και με την δύναμη που έχετε στην διάθεσή σας ως συνδημιουργός. Έτσι, αντί να εργάζεστε για την παγκόσμια ειρήνη επειδή πρέπει, θα το κάνετε επειδή το θέλετε. Αντί να εργάζεστε από φόβο ή από ενοχή, θα εργάζεστε από την σκοπιά του δημιουργού που βάζει το έργο του σε τάξη. Ποτέ μην προσεγγίζετε την παγκόσμια ειρήνη από την σκοπιά ότι είστε εντελώς αδύναμοι να κάνετε κάτι γι' αυτήν. Αυτό απλώς δεν ήταν ούτε και θα είναι ποτέ αληθές. Είστε συνδημιουργοί όλων των εμπειριών σας, περιλαμβανομένης της παγκόσμιας κατάστασης. Αν δεν σας αρέσει αυτό που δημιουργήσατε, εξετάστε τα μαθήματα που πρέπει να μάθετε από τις ατελείς δημιουργίες σας και αναδημιουργήστε με έναν άλλον πιο κατάλληλο τρόπο.

Αν φοβάστε την ένδεια τότε οι πράξεις σας που προέρχονται από αυτόν τον φόβο – η προσπάθεια δηλαδή να βάλετε τέλος στην προσωπική σας ένδεια – θα σας κάνουν να δημιουργήσετε ένδεια σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή ο μαζικός φόβος της ένδειας προκαλεί μια βίαιη ανάδρομη αντίδραση όπου ο καθένας αγωνίζεται να αποκτήσει περισσότερα και να τα κρατήσει για τον εαυτό του. Αυτή η απληστία οδηγεί σε διαμάχη για οικονομικό κέρδος, που με την σειρά της προκαλεί την εξάντληση των παγκόσμιων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Αυτό δημιουργεί και συντηρεί περισσότερη ένδεια στον φυσικό κοσμο.

Η απληστία βασίζεται στον φόβο ότι δεν θα έχετε αρκετά. Εκείνο που φαίνεται σαν απληστία, στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα του φόβου της ένδειας. Αυτό με την σειρά του δημιουργεί φτώχεια, και ταυτόχρονα οδηγεί στην καταστροφή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Γης και θέτει σε κίνδυνο την ίδια σας την ύπαρξη. Συνεπώς ο φόβος της φτώχειας καλύπτει σε τελική ανάλυση τον υπαρξιακό σας φόβο και τελικά η απληστία σας βασίζεται στο σαθρό θεμέλιο του βαθύτερου υπαρξιακού φόβου σας.

Τι μπορούμε, λοιπόν, να πούμε για αυτήν την απληστία; Η απληστία είναι ένας όρος που ίσως δεν θα θέλατε ποτέ να χρησιμοποιήσετε για τον εαυτό σας. Ας τον γλυκάνουμε λίγο: Αν κοιτάξετε μέσα σας, θα βρείτε πολλές επιθυμίες. Κάντε έναν κατάλογο των επιθυμιών σας. Θα δείτε ότι πολλές από αυτές έχουν σκοπό να σας κάνουν να νιώσετε ασφαλείς, πράγμα που ποτέ δεν θα μπορέσουν να καταφέρουν. Τώρα αναρωτηθείτε: "Ποια από αυτές τις επιθυμίες θέλω να εκπληρώσω από την σκοπιά της ανώτερης συνείδησης, με βάση ένα θετικό σύστημα πεποιθήσεων; Ποιές από τις επιθυμίες θέλω να εκπληρώσω για να κάνω τον εαυτό μου να νιώσει ασφαλής με βάση το αρνητικο σύστημα πεποιθήσεων;" Χωρίστε τον κατάλογο με αυτόν τον τρόπο. Τώρα εστιαστείτε στον θετικό κατάλογο και αναρωτηθείτε: "Πώς η καθεμιά από αυτές τις επιθυμίες εξυπηρετεί τόσο τον κόσμο αλλά και εμένα προσωπικά;" Όταν τελειώσετε με αυτό εξετάστε κάθε επιθυμία που προορίζεται να εξαλείψει τον φόβο και αναρωτηθείτε: "Ποιον φόβο προσπαθώ να μειώσω και πώς; Αν ενεργήσω σύμφωνα με αυτές τις επιθυμίες πώς θα επηρεάσουν οι πράξεις μου τον κόσμο;" Όπως αντιλαμβάνεστε από όσα ειπώθηκαν, βασικά δράτε με βάση τον φόβο και έτσι επιβεβαιώνετε τον φόβο στον κόσμο ακολουθώντας μια τέτοια δράση. Σημειώστε ότι καθώς το κάνετε αυτό υπάρχει πιθανότητα να ανακαλύψετε ότι μερικά από τα θέματά σας βρίσκονται σε λάθος κατάλογο.

multiverse-mind.org Πτήσεις στο Αφηρημένο

Nav view search

Navigation

Search

Greek Menu

Facebook

Ολογραφική Θεωρία της Πραγματικότητας